فرهنگ انتظار، راه بردی امید بخش و سازنده است که با دعوت مؤمنان به منجی مصلح و عدالت گستر الهی، حکومت واحد جهانی که دربر گیرنده وحدت دینی، وحدت نظام، وحدت قانون و وحدت جامعه بشری است را برای بشر را تداعی می‌کند. 

برای دعوت بشر به منجی و رفع موانع و تهدیدات این تفکر و ایجاد اقبال عمومی به منجی و رفع موانع و تهدیدات این تفکر و ایجاد اقبال عمومی  به منجی، باید دکترین فرهنگیِ دارای شیوه ها و سازوکار های مناسبی را در مراکز و حوزه های علمی و فرهنگی پیش نهاد.این دکترین فرهنگی بایستی بر اساس معادلات سیاسی هر منطقه از جهان، شرایط فرهنگی و تبلیغی و سیاست گذاری های کلان تعیین شود و شکل گیرد.با انتخاب دکترین مناسب بر اساس مؤلفه های اعتقادی و ملی و با بهره گیری مؤثر از شرایط جغرافیایی و اقلیمی هر منطقه از جهان،  ترسیم خطوط کلی حرکت تبلیغی و فرهنگی و هنری در رساندن پیام مشترک دعوت به منجی بشر و رویارویی با کانون های تهدید، هدفمند و جهت دار خواهد شد و قطعاً به تدریج، پیوستگی و انسجام همه جانبه توده های مردمی جهان را در جست و جوی منجی بشر در پی خواهد آورد